🖼️ Klepanie Po Plecach Przy Kaszlu

Ból może się nasilić przy kichaniu, kaszlu, nawet niewielkich ruchach. Po 1–2 dniach powinien zacząć słabnąć, by całkowicie przejść po kolejnych 4–5 dobach. Najczęstsze przyczyny rwy kulszowej. Rwa kulszowa pojawia się wtedy, kiedy coś uciska nerw kulszowy (stąd jej nazwa) lub jego korzenie nerwowe. Najczęściej taki ucisk No kto ? Dobra passa premiera Tuska się kończy. Jego gwiazda blednie i człowiek sukcesu, Donald Tusk to już powoli historia. Najczęstszą przyczyną bólu mięśni między łopatkami i karku są wady postawy ciała. Jest to typowa przypadłość osób, które pracują w jednej pozycji – zazwyczaj przed komputerem lub przy taśmie produkcyjnej. Ból w plecach pojawia się w wyniku wymuszonej postawy, kiedy ciało jest mocno pochylone do przodu. Dyskopatii może towarzyszyć ból promieniujący do bioder oraz drętwienie nóg. Dolegliwości mogą nasilać się przy kichaniu lub kaszlu. Dla rwy kulszowej charakterystyczny jest promieniujący do nogi ból kręgosłupa lędźwiowego przy podnoszeniu nóg podczas leżenia na plecach. Choroby dysków mogą powodować ból kręgosłupa Ból żeber po prawej lub lewej stronie ciała może mieć związek z niewłaściwym funkcjonowaniem narządów wewnętrznych, które niejako przylegają do żeber. Ból żeber, a właściwie całej klatki piersiowej pojawia się także przy silnym kaszlu, zapaleniu opłucnej, zapaleniu oskrzeli i zapaleniu płuc. Oznacza, że dwie osoby znają się jak łyse konie: - Zawodnicy, którzy nie są najlepszymi przyjaciółmi, prędzej poklepią się po ramieniu czy po plecach - peroruje miłośnik lacrosse'a - Zawodnicy, którzy są ze sobą bliżej, wybiorą środek czy na nawet dół pleców, a tacy, którzy są dla siebie jak bracia, pójdą na całość Witam. Od paru dni mam problem, nasilający się z dnia na dzień. Podczas kaszlu / kichania / smarkania, czuję wyraźne kłucie w lewym boku, bardziej na plecach, pod żebrami. Podczas normalnych czynności nie jest uciążliwy. Tylko przy ewidentnym skurczu przepony. Ponadto, ostatnimi czasy mam przewlekły kaszel mokry. Banki na plecach dla dzieci: korzyści lub szkody . Jeśli dorosłych banki kaszel - jest ważna metoda leczenia, istnieje wiele niuansów dla dzieci. Leczenie dzieci z taką ludową terapią nie jest możliwe przed ukończeniem dwunastego roku życia. Po pierwsze, ciało dziecka nie jest jeszcze gotowe na takie obciążenia. 1. Suchość w ustach. Po rzuceniu palenia zazwyczaj pojawiają się objawy suchości w jamie ustnej i dyskomfortu w gardle. Dzieje się tak dlatego, że po rzuceniu palenia różne funkcje organizmu zaczynają wracać do normy, a także przyspieszony zostanie metabolizm. Organizm potrzebuje dużo wody do prawidłowego funkcjonowania. fNOfevD. Górne drogi oddechowe mają połączenia z różnymi narządami, toteż czasem infekcja przeziębieniowa obejmująca jamy nosowe i gardło może szerzyć się na ucho środkowe, zatoki oboczne nosa, krtań, tchawicę, oskrzela i płuca wywołując w nich stan zapalny powikłany często zakażeniem bakteryjnym. Ostre zapalenie ucha Może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej zdarza się u niemowląt i małych dzieci. Zwykle jest następstwem ostrej infekcji nosogardła, które łączy się z uchem środkowym poprzez trąbkę słuchową Eustachiusza będącą kanałem umożliwiającym wymianę powietrza i wyrównywanie ciśnienia w uchu. Poprzez trąbkę tą do ucha mogą przedostawać się chorobotwórcze zarazki, które namnażając się wywołują stan zapalny ucha środkowego. Następstwem tego jest gromadzenie się w uchu coraz więcej wydzieliny wysiękowej, a później ropnej oraz obrzęku trąbki słuchowej, co uniemożliwia ewakuację gromadzącej się ropy z ucha. Efektem jest ból ucha. U niemowląt i małych dzieci można podejrzewać zapalenie ucha, kiedy maluch staje się drażliwy i marudny bez powodu, nie ma apetytu, ma zatkany nos i może pocierać głową o poduszkę. Często pojawia się też gorączka. Starsze dzieci skarżą się na ból ucha lub utratę słuchu. Gdy płynu w jamie ucha jest już dużo, może dojść do samoistnego przedziurawienia błony bębenkowej i wycieku ropy z ucha. Pamiętajmy, że zawsze, gdy jest podejrzenie zakażenia ucha, należy zbadać błonę bębenkową wziernikiem. Badanie to wykonuje laryngolog. Leczenie zakażenia ucha środkowego polega na zaaplikowaniu odpowiedniego antybiotyku. Ważne jest, aby lek ten stosować ściśle według zaleceń lekarza i przez cały okres kuracji (najczęściej jest to ok. 10 dni). Dodatkowo podaje się leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, pamiętając, że kwas acetylosalicylowy jest dla dzieci poniżej 12 roku życia przeciwwskazany. Jeśli nosek dziecka jest zatkany można zakraplać do niego żel do nosa, ale tylko przez kilka dni. Niekiedy laryngolog może przeciąć błonę bębenkową wykonując tzw. paracentezę. Dochodzi wtedy do opróżnienia ucha środkowego z ropy, co daje znaczną ulgę choremu i ułatwia zdrowienie. Po przebytej chorobie zalecana jest kontrolna wizyta u lekarza w celu sprawdzenia czy ucho powróciło do stanu prawidłowego i nie ma osłabienia słuchu. Zapalenie zatok przynosowych Mówi się, że katar nie leczony trwa tydzień, a leczony siedem dni i ustępuje. Czasem jednak nieżyt nosa przedłuża się i obejmuje również śluzówkę zatok przynosowych. Pojawia się wtedy tępy ból głowy w okolicy czoła lub nosa, gorączka i ogólne złe samopoczucie. Objawy te zwiastują zaczynające się zapalenie zatok przynosowych, które połączone są z jamami nosa wąskimi ujściami. Przedłużający się obrzęk błony śluzowej nosa blokuje te ujścia prowadząc do zalegania w zatokach śluzu, który jest doskonałą pożywką dla bakterii. Na szczęście nie każdy z katarem choruje na zapalenie zatok. Najczęściej do choroby tej usposabiają wady w budowie nosa i zatok np. skrzywienie przegrody nosowej. Bardziej zagrożeni są również alergicy cierpiący na nieżyt i obrzęk błony śluzowej nosa. Leczenie zapalenia zatok powinien prowadzić laryngolog, ponieważ czasem konieczne jest wykonanie punkcji chorej zatoki, aby usunąć zalegającą wydzielinę i bezpośrednio podać do niej leki. Osoby ze skłonnością do zapalenia zatok nie mogą lekceważyć kataru. Ważne, aby pozostały wtedy w domu i brały przepisane leki. Mieszkanie powinno być dobrze nawilżane, bo suche i gorące powietrze hamuje procesy samooczyszczania dróg oddechowych. Bardzo dobrze robi też codzienne nagrzewanie czoła przez 10 min gorącym prysznicem. A wychodząc na dwór należy pamiętać o ciepłej czapce. Polecane dla Ciebie pastylki, ból, podrażnienie, odporność zł kapsułki, odporność zł syrop, podrażnienie, zaczerwienienie, suchość, świąd, kaszel, kaszel suchy zł syrop, kaszel mokry, kaszel suchy, podrażnienie, suchość, świąd, zaczerwienienie, kaszel zł Zapalenie krtani U dorosłych do zapalenia krtani usposabia nadużywanie strun głosowych, palenie papierosów i picie alkoholu. Objawami są: chrypka, ściszenie głosu aż do szeptu lub nawet bezgłos, kaszel i ból w okolicy krtani podczas kaszlu. Leczenie zapalenia krtani u dorosłych wymaga ograniczenia do minimum mówienia, zakazu palenia, zastosowania inhalacji i ewentualnie antybiotykoterapii. U dzieci, zwłaszcza małych, zapalenie krtani może spowodować upośledzenie jej drożności, co objawia się pogarszaniem stanu dziecka, dusznością, chrapliwym kaszlem i chrypką. Dziecko w takim stanie wymaga szybkiego zbadania przez lekarza, który wdroży odpowiednie leczenie. Jednym z najgroźniejszych powikłań dzieci, które może w ciągu kilku godzin doprowadzić do zgonu z powodu niedrożności dróg oddechowych, jest ostre zapalenie nagłośni. Fizjologicznie nagłośnia zamyka wejście do krtani podczas przełykania kęsów pokarmu, a otwiera się podczas oddychania. Jeśli dochodzi do jej obrzęku na tle zapalenia, to ogranicza się w sposób stały światło krtani wywołując u dziecka pogorszenie stanu i duszność, której objawem jest świst krtaniowy. Stan taki wymaga szybkiej hospitalizacji i intensywnego leczenia. Ostre zapalenie tchawicy Zdarza się, że po kilku dniach przeziębienia chory zaczyna więcej kasłać i jednocześnie podczas kaszlu odczuwa ból w klatce piersiowej wysoko za mostkiem. Objawy te mogą wskazywać na powikłanie, jakim jest zapalenie tchawicy. Kaszel wówczas jest najczęściej uporczywy, suchy lub z odkrztuszaniem plwociny, a ból często ma charakter rozrywania klatki piersiowej lub pieczenia. Towarzyszą im inne cechy ostrej infekcji dróg oddechowych: złe samopoczucie, gorączka, bóle kostno-stawowe. Ostre zapalenie tchawicy wymaga konsultacji lekarskiej i włączenia antybiotykoterapii. Ostre zapalenie oskrzeli Jest dość często spotykaną infekcją dolnych dróg oddechowych i nierzadko współistnieje z zakażeniem górnych dróg oddechowych. Chorobę często wywołują wirusy, po czym później dochodzi do nadkażenia bakteryjnego. Zdarza się również, że od początku choroba ma podłoże bakteryjne. Głównymi objawami ostrego zapalenia oskrzeli jest silny kaszel z odkrztuszaniem plwociny, gorączka i ogólne złe samopoczucie. Czasem chory może odczuwać też duszność. Ostre zapalenie oskrzeli lekarz zwykle może rozpoznać na podstawie osłuchiwania płuc. Chory na ostre zapalenie oskrzeli powinien kilka dni pozostać w domu tj. dopóki choroba nie ustąpi. W leczeniu stosuje się przede wszystkim leki łagodzące dolegliwości: przeciwgorączkowe np. paracetamol, ibuprofen, naproksen, metamizol. wykrztuśne np. bromheksynę, ambrosol, acetylocysteinę, karbocysteinę, Sal Ems. ewentualnie przeciwkaszlowe np. dekstrometorfan, butamirat, fosforan kodeiny. Antybiotyki zalecane są chorym z przedłużającym się lub uporczywym kaszlem oraz gdy występują objawy ogólne np. gorączka. Zapalenie płuc Zapalenie płuc jest nadal dość częstą chorobą, ale dzięki antybiotykom u większości chorych udaje się je wyleczyć skutecznie w domu. Najczęściej wywoływane jest przez bakterie, ale przyczyną zapalenia płuc mogą być również wirusy lub mikoplazmy. Do zachorowania na zapalenie płuc usposabiają: grypa, przewlekłe choroby układu oddechowego, palenie tytoniu, zwężenie oskrzela przez ciało obce lub nowotwór, zmniejszona odporność organizmu w przebiegu innych chorób, podeszły wiek, operacje w obrębie jamy brzusznej i klatki piersiowej. Choroba najczęściej zaczyna się dość nagle, pojawia się gorączka i dreszcze. Może wystąpić również ból w klatce piersiowej. Kaszel jest początkowo suchy i męczący, później staje się wilgotny z odkrztuszaniem plwociny. Gdy zapalenie płuc nakłada się na już istniejącą przewlekłą chorobę układu oddechowego (np. przewlekła obturacyjna choroba płuc), to może dojść do niewydolności oddechowej z przyspieszeniem oddechu i tętna, sinicą, uczuciem duszności. Taki stan wymaga bezwzględnie hospitalizacji. U osób starszych zapalenie płuc może przebiegać bez gorączki lub tylko z niewielkim podwyższeniem temperatury ciała. Mogą natomiast pojawić się inne niepokojące objawy: osłabienie, trudności w oddychaniu, kaszel, przyspieszenie tętna. Zapalenie płuc najczęściej rozpoznaje się już na podstawie dolegliwości zgłaszanych przez chorego i badania lekarskiego. Prześwietlenie klatki piersiowej obrazuje rozległość zmian zapalnych w płucach, jak również czasem pomaga ustalić diagnozę. Leczenie zapalenia płuc polega na podaniu antybiotyku, leków przeciwgorączkowych i wykrztuśnych oraz zaleceniu leżenia przez kilka dni. Oklepywanie pleców kilka razy dziennie pomaga odkrztuszać plwocinę. Można również postawić bańki, które wywołują przekrwienie tkanek i tym sposobem mogą przyspieszać ustępowanie stanu zapalnego płuc. Jeśli jednak stan chorego budzi obawy lekarza, to jest on kierowany do szpitala. Decyzję o powrocie do normalnego trybu życia podejmuje oczywiście lekarz na podstawie obserwacji swojego chorego. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Magnez łagodzi stres Magnez jest jednym z podstawowych makroelementów niezbędnych do życia. Makroelementy są to pierwiastki występujące w organizmie w ilościach do kilku procent jego suchej masy. Magnez wchodzi w skład wszystkich tkanek i znajduje się przede wszystkim wewnątrz komórek. Bańki – sprawdzają się od lat Mimo olbrzymiego postępu wiedzy medycznej, stawianie baniek nadal pozostaje dość popularną metodą leczenia ostrych infekcji dróg oddechowych. Zbliża się przesilenie wiosenne Porą roku, która zazwyczaj najbardziej się dłuży jest zima, a najtrudniejsze do przetrwania są jej ostatnie tygodnie. Jesteśmy wtedy zmęczeni mało ruchliwym trybem życia, niedoborem światła słonecznego i zimnem. Jest to tzw. przesilenie wiosenne. Choroby wzroku O wzrok warto dbać szczególnie, ponieważ jest jednym z naszych najważniejszych zmysłów, umożliwiającym spostrzeganie świata i właściwe reagowanie na to, co dzieje się wokół nas. Jednocześnie chorób oczu jest bardzo wiele i niektóre z nich dają objawy szybko, a inne rozwijają się podstępnie i powoli. Dlatego warto okresowo poddawać się badaniu okulistycznemu, które niejednokrotnie umożliwia wcześniejsze wykrycie schorzenia oczu. Mononukleoza zakaźna - objawy i leczenie Mononukleoza nazywana także chorobą pocałunków jest jedną z rzadziej rozpoznawanych chorób zakaźnych. Co za tym idzie, świadomość społeczna w tym zakresie jest niewielka i skutkuje niepotrzebnym niepokojem w momencie rozpoznania choroby przez lekarza. Czynnikiem chorobotwórczym jest wirus Epsteina-Barra (tzw. EBV), który jest wirusem wszechobecnym. Na zakażenie szczególnie narażone są dzieci i nastolatki. Wirus, który raz zaatakował pozostaje w organizmie człowieka na całe życie. Alergiczne zapalenie spojówek Wśród różnych dolegliwości coraz powszechniejsze stają choroby alergiczne, czyli uczuleniowe. Ich objawy zaczynają się często od dolegliwości ze strony oczu. Nierzadko skłania to pacjenta do wizyty bezpośrednio u farmaceuty w aptece po doraźną pomoc. Fot: romayan / Do czkawki dochodzi w wyniku stymulacji nerwu błędnego i nerwu przeponowego, które z kolei powodują rytmiczne skurcze mięśni międzyżebrowych i przepony. Charakterystyczny dźwięk pojawia się na skutek zamknięcia głośni. W większości przypadków czkawka jest niegroźna i powoduje jedynie dyskomfort. Każdy może doświadczyć ataku czkawki. Zdarza się jednak, że dolegliwość dokucza często, a jej ataki są dłuższe niż kilka minut. W tych przypadkach wymagana jest konsultacja z lekarzem, ponieważ czkawka może być skutkiem poważniejszych zmian w organizmie choroby wrzodowej, refluksu czy cukrzycy. Jak pozbyć się czkawki? Domowych sposobów na sporadycznie występującą dolegliwość jest bardzo wiele. Niektórym pomaga wypicie szklanki letniej, przegotowanej wody. Najlepiej wypić wodę na jednym wdechu, gdyż wtedy dodatkowo wzrośnie poziom dwutlenku węgla, a organizm „skupi się” na innej czynności i czkawka ustanie. Dobrym sposobem jest też oddychanie do papierowej torebki. Najczęściej stosuje się wstrzymanie oddechu – metoda jest prosta i polega na nabraniu do płuc jak największej ilości powietrza i wstrzymanie oddechu (jak najdłużej się da) przy jednoczesnym połykaniu śliny – nie należy jednak korzystać z tej metody w przypadku dzieci! Odruch czkania ustaje przy nagłym zaskoczeniu lub wystraszeniu się. W nagłym odruchu człowiek wstrzymuje powietrze, rośnie stężenie dwutlenku węgla w organizmie, co powoduje zakończenie ataku czkawki. Domowym sposobem na czkawkę jest zjedzenie łyżeczki cukru – uciążliwy odruch ustaje, bo organizm skupiony jest na innej czynności. Metoda sprawdza się nie tylko z cukrem. Silne skupienie się na innej czynności (niekiedy sprawdza się połykanie kawałków lodu) sprawia, że przepona wraca do normalnego rytmu pracy. Drgania, które powoduje np. klepanie po plecach, mogą przywrócić normalny rytm pracy przepony. Tę metodę często stosuje się u małych dzieci. Sposoby na dokuczliwą czkawkę W niektórych sytuacjach czkawka dokucza bardzo często (zwłaszcza jeśli jest objawem choroby). Warto stosować odpowiednią profilaktykę. Dobre efekty daje regularne spożywanie naparów ziołowych o działaniu rozluźniającym i uspokajającym. Wskazana jest lekkostrawna dieta. Należy unikać zbyt dużych ilości suchych pokarmów, które prowokują do połykania powietrza w trakcie jedzenia. W niektórych przypadkach, kiedy dolegliwość wpływa na komfort życia, stosuje się farmakologiczne środki – leki uspokajające o działaniu rozluźniającym błonę mięśniową gładką. Czkawka – przyczyny podrażnienia przepony Czkawka jest wynikiem podrażnienia zakończeń nerwu błędnego lub nerwu przeponowego, które wysyłają do mięśni sygnały prowokujące charakterystyczne czkanie. Dochodzi do zaburzeń pracy rytmu przepony i nierównomiernego oddechu. Przy wdechu głośnia i struny głosowe zamykają się, odcinając nagle dopływ powietrza i powodując dobrze znany dźwięk. W większości przypadków czkawka jest chwilową, dokuczliwą, ale niegroźną przypadłością, która ustępuje sama lub na skutek zastosowania jednego z domowych sposobów. Zdarza się jednak, że może mieć formę przewlekłą, w której ataki potrafią trwać nawet do 48 godzin i wówczas zdecydowanie obniża komfort życia. Dotknięte dolegliwością osoby mają problem z przyjmowaniem posiłków, utrzymaniem masy ciała, skarżą się na ogólne zmęczenie i zły nastrój. Takie ataki mogą świadczyć o chorobie, której czkawka jest jednym z objawów. Często jest wynikiem: schorzeń ośrodkowego układu nerwowego (np. guzy, stany zapalne), schorzeń układu metabolicznego (np. hipokalcemia, cukrzyca, hiponatremia), chorób dotykających układ oddechowy i sercowo-krążeniowy (np. zapalenie płuc, opłucnej czy osierdzia, zawał mięśnia sercowego), zabiegów operacyjnych przeprowadzanych w okolicach klatki piersiowej i jamy brzusznej oraz chorób jamy brzusznej (np. przepuklina rozworu przełykowego), zatrucia organizmu toksynami, np. alkoholem (tzw. czkawka pijacka) lub lekami, ciąży – przyszłe matki odczuwają niekiedy czkawkę nienarodzonego dziecka, spowodowaną nierozwiniętym jeszcze układem nerwowym płodu. W przypadku noworodków i małych dzieci czkawka może pojawić się w trakcie karmienia piersią, kiedy dziecko, poza pokarmem, połyka też spore ilości powietrza. Kiedy udać się z czkawką do lekarza? Przewlekła czkawka powinna wzbudzić niepokój, zwłaszcza jeśli towarzyszą jej objawy, takie jak silne bóle brzucha w trakcie napadu czkawki i poza nim oraz dokuczliwe, częste wzdęcia i odbijanie. W niektórych przypadkach występuje też silna biegunka. Jeśli dodatkowo występują bóle i zawroty głowy połączone z zaburzeniami widzenia, jest to zespół objawów, należy skorzystać z konsultacji lekarskiej. Niebezpieczne dla zdrowia są również wszelkie stany zmniejszonego apetytu i wstręt do jedzenia mięsa. Bezzwłocznego kontaktu z lekarzem wymagają bóle w klatce piersiowej oraz plucie krwią towarzyszące czkawce. Zobacz film: Jak zbudowany jest układ pokarmowy. Źródło: 36,6 Jak oklepywać plecy choremu dziecku? Oklepywanie pleców chorego dziecka pomaga usunąć z płuc wydzielinę, która zalega w nich podczas infekcji górnych dróg oddechowych. U niemowląt taka wydzielina stanowi duże zagrożenie dla zdrowia. Jest również trudniejsza do wyeliminowania. W jaki sposób oklepywać plecy maluszka, aby przynieść mu ulgę? Oklepywanie pleców dziecka, choć budzi u rodziców kontrowersje, niekiedy jest konieczne (szczególnie w przypadku zalegającej wydzieliny). Sposoby na katar u dziecka Po co oklepywać plecy dziecka? Dzieci, szczególnie te małe jak noworodki i niemowlęta, trudniej sobie radzą z wydzieliną, która spływa do ich dróg oddechowych. Dzieje się tak z dwóch powodów. Po pierwsze, małe dzieci najczęściej leżą, a to pozycja niesprzyjająca odkrztuszaniu gromadzącej się w drogach oddechowych wydzieliny. Po drugie, noworodki i niemowlęta mają zbyt słaby odruch kaszlu i niższe ciśnienie w płucach, które pomaga w odkrztuszaniu. Nawet zwykły katar, ze względu na brak u dziecka umiejętności wydmuchiwania noska, może doprowadzić do gromadzenia się wydzieliny w płucach. Następstwem może być zapalenie płuc lub oskrzeli. Oklepywanie pleców dziecka ma działanie zarówno profilaktyczne, jak i lecznicze. W przypadku tego pierwszego, minimalizuje ryzyko zachorowania na zapalenie płuc czy oskrzeli. Wystarczy, że zakatarzone dziecko będzie systematycznie oklepywane, a wydzielina będzie na bieżąco usuwana z jego dróg oddechowych. W przypadku zachorowania, oklepywanie pleców chorego jest potrzebne, by wspomóc leczenie mukolityczne - ułatwia odklejanie się wydzieliny od ścianek, poprawia ukrwienie w płucach i zwiększa skuteczność lekarstw wykrztuśnych. Przeczytaj także: Jak skutecznie udrożnić nosek niemowlaka? Sposób na głęboko zalegający katar Jak oklepywać chore dziecko? By pomóc dziecku, nie wystarczy zwykłe klepanie go w plecki. By było to efektywne oklepywanie, musi być ono robione umiejętnie. Inaczej nie przyniesie ono oczekiwanych skutków, a nawet być może bardziej zaszkodzi niż pomoże. Odpowiednia pora Dziecko oklepujemy regularnie. Najlepiej robić to rano, tuż po przebudzeniu, gdyż wydzielina zbierała się przez całą noc w płucach. Kolejne oklepywanie należy robić od 15 minut do godziny po podaniu dziecku leku wykrztuśnego. Dobrze jest również oklepać malucha tuż przed spaniem, by podnieść jego komfort spania w nocy. Unikajmy oklepywania po karmieniu, bo dziecko może przez to zwrócić pokarm. Odpowiednie ubranie Zasadą oklepywania jest to, by nie robić tego na gołe plecki. Uderzanie malucha może być po prostu wtedy dla niego bolesne. Oklepywanie przez grube ubrania też nie jest dobre, gdyż zbyt duża warstwa ubrań może amortyzować uderzenia. Najlepiej więc oklepywać dziecko ubrane w cienkie ubranko np. body. Odpowiednia pozycja dziecka Dziecko powinno być oklepywane w pozycji na brzuchu, gdy jego głowa jest niżej niż reszta ciała. Umożliwi to łatwiejsze odkrztuszanie. Najlepiej położyć sobie dziecko na kolanach, lewą ręką przytrzymując je pod paszkami, by się nie zsunęło. Główka powinna być poza naszymi kolanami. Umiejętne oklepywanie Nie oklepujemy dziecka otwartą dłonią. Prawidłowo ułożona dłoń powinna mieć kształt łódki (wewnątrz dłoni powinno być zagłębienie), dzięki temu uderzenia będą naturalnie amortyzowane poduszką powietrzną, która się utworzy w dłoni. Uderzając plecki malucha, powinniśmy słyszeć głuchy odgłos. Oklepujemy plecki od dołu do góry. Zaczynamy od środka pleców w okolicy dolnych żeber i oklepując idziemy w górę wzdłuż kręgosłupa (nie klepiemy po kręgosłupie). Następnie znowu od środka pleców uderzamy w kierunku boku (pod łopatki) - z jednej i z drugiej strony. Oklepywanie powinno być energiczne, dość silne i miarowe np. trzy uderzenia i przerwa, trzy uderzenia i przerwa itd. Zabieg ten powinien trwać góra 3 - 4 minuty, by dziecka nie zmęczyć i nie rozdrażnić. Dla dziecka powinna być to swego rodzaju zabawa a nie przykrość. Przeczytaj: Ropny katar - jak wygląda i o czym świadczy ropna wydzielina z nosa? Choroby wieku dziecięcego. Czy rozpoznasz je po objawach? Pytanie 1 z 10 Powiększenie oraz obrzęk ślinianki przyusznej, wysoka gorączka, złe samopoczucie, ból podczas jedzenia i picia to jedne z najczęstszych objawów: zapalenia gardła zapalenia ucha świnki grypy

klepanie po plecach przy kaszlu